Die van ‘Pjeireblues’ weten het steeds weer speciaal te brengen daardoor werd misschien ook als bijtitel voor hun gezellig festival ‘blues mé ne rekker gekozen’ en geloof me dit is deze titel meer dan waardig. 2 edities terug was iedereen nog van de hand gods geslagen door het optreden van Trixie Whitley en vorig jaar was voor de meeste aanwezigen ‘Harper’ zowat het buitenbeentje…2009? Ja ik gok op het duo Jean Louis Mahjun & Alain Giroux om iedereen weer maar eens op het verkeerde been te zetten.

Op een avond in een Parijse club vinden Jean Louis en Alain elkaar. Mahjun een gedreven violist die dweept met Robert Johnson en Big Bill Broonzy is een oude rot in het vak en werkte samen met Jean-Jacques Milteau. Met zijn altviool en mandoline weet hij blues te brengen zoals je deze nog niet hebt gehoord. Dit samen met het scherpe gitaarspel van Alain Giroux brengt u een blues waarvan je verstomd zal staan. Het duo kan je bestempelen als een mini band die boogie woogie en rock ’n roll weten samen te brengen overgoten met een sausje met accenten van zigeunermuziek.

Hun album ‘Two For The Show’ werd in Spanje opgenomen waar ze als sterren op de handen worden gedragen door hun virtuositeit en humor die ze in hun concerten steken. Opener van het album is ‘Blues For Two’ een nummer van eigen hand maar ook ‘Long Tall Mama’ van Big Bill Broonzy en ‘Shake It Baby’ van JL Hooker zijn in een eigen arrangement terug te vinden op dit album.

Hun improvisaties van nummers blinken uit in een puur harmonisch duel van viool en gitaar en de stem en speelstijl lijkt veel op deze van onze eigenste Elmore D. In ragtime stijl brengen ze ook ‘Sweet Georgia Brown’ een jazz standaard uit 1925 geschreven door onder meer bandleider Ben Bernie maar ook ‘Dust My Blues’ van Robert Johnson en ‘I’m in the Mood For Love’ van John Lee Hooker zullen u versteld doen staan van hun kunnen.

‘Pre-war Blues’ in hun eigen interpretatie…niet te missen